پیشنهادی سازنده برای اوقات فراغت معلمان در مدارس خارج کشور

قبل از اعزام به خارج از کشور با خود می گفتم ای کاش محل مأموریت من جایی باشد تا بتوانم زمینه ی ادامه تحصیل در مقطع دکترا را فراهم کنم. وقتی متوجه شدم به لبنان باید بروم در مورد ادامه ی تحصیل درکشور لبنان به جمع آوری اطلاعات پرداختم و در لبنان به همه ی دانشگاهها مراجعه کردم . بحث ادامه تحصیل خود را با همه ی همکارانم در میان گذاشتم . از یکی از همکاران در مورد ماندن بعد از پایان مأموریت و ادامه تحصیل پرسیدم ایشان در جوابم گفتند: بعضی از  همکاران مرخصی بدون حقوق گرفتند و هتل داری می کنند ، درس خواندن جای خود دارد. شما می توانید مقدمات ادامه ی تحصیل تان را فراهم کنید و بعد از پایانَ مأموریت ثبت نام کنید.  با آقای سفیر در این مورد صحبت کردم ایشان گفتند : « پیشنهاد فراهم کردن شرایط ادامه ی تحصیل کارکنان دولت در خارج را به مقامات بالا تر داده ام و خود موافق با ادامه تحصیل هستم  ولی درس خواندن کلیه کارکنان دولت مأمور در خارج از کشور خلاف قانون کشور است.» بعد از این تصمیم گرفتم ، زبان انگلیسی و عربی خود را تقویت کنم . زبان انگلیسی را در کلاسی وابسته به امریکن سنتر تا level 6 به مدت 6 ماه خواندم و زبان عربی را در موسسه ای وابسته به دانشگاه عیسویان با عنوان اداء تحسین آداب اللغة العربیة را همراه بعضی از دانشجویان ایرانی  به مدت تقریباً 6 ماه رفتم ولی چون مدرسین با زبان محلی لبنانی، عربی فصیح را تدریس می کردند. من در امتحاناتشان موفق نبودم . کسی که می خواهد درس بخواند می بایست بر زبان عربی و انگلیسی مسلط باشد. من در کلاس عربی صحبت های مدرس را متوجه نمی شدم . ادامه تحصیل به زبان بیگانه برای اینجانب مقرون به صرفه نیست. تازه نه ماه است که مدارکم را وزارت تربیت لبنان برای تأیید به ایران فرستاده اند. در ایران پیگیری کردم می گویند چون کپی پاس همراه مدارک پاس عادی نیست مدارک شما تأیید نمی شود. یکی از مسئولین، دانشگاه پیام نور را به اینجانب پیشنهاد کرد. با خود فکر کردم اگر دولت جمهوری اسلامی ایران زمینه ی ادامه تحصیل کارکنان خود را در خارج از کشور از طریق یک دانشگاه مجازی فراهم کند محاسن بسیار زیادی خواهد داشت . از جمله پر نمودن اوقات فراغت آنان ، جلوگیری از غربت زدگی ، افزایش سواد علمی فن آورانه ، افزایش روحیه کار ، و غیره